Memelilerin dalış refleksi, evrimimizin bir dönemden arta kalan vücudumuzun mükemmel bir adaptasyon mekanizmasıdır. Yüzme refleksi kadar dalış refleksi de insan doğasının doğal bir parçasıdır ve su ortamında yenidoğanlarda ve bebeklerde de gözlemlenebilir.
Memeli Dalış Refleksi serbest dalış eğitimlerinde çok detaylı olarak anlatılan bir konudur. Bu hepimizde var olan doğal bir yetenektir ve dolayısıyla sizde dalış yaparken bu yeteneğinzi kullanacaksınız. Size genel hatlarıyla bir fikir vermek için çok detaylarına girmeden vücudumuzda oluşan birtakım değişimlerden bahsedeceğiz.
Memeli türlerinin çoğu, bizi okyanuslara bağlayan biyolojik bağların çoğunu kaybetmesine rağmen (yani, ciğerlerimiz su altında pek iyi çalışmıyor), hala okyanusta yaşayan atalarımıza doğal olarak bağlıyız. Dalış refleksi, geçmişteki akrabaların suda hayatta kalmasını sağlayan bazı özelliklerin kalıntısıdır. Bir memelinin yüzü suya batırıldığında tetiklenir.
- kalp atış hızında azalma meydana gelir,
- daha az hayati uzuvlarda (kol ve bacak gibi) damarlarının daralması oluşur, ve kan daha hayati organların olduğu göğüs kafesine doğru yönlenir.
- Dalışta artan basınca bağlı akciğerlerin içindeki hava sıkışır ve akciğerler küçülür. Akciğerler sıkıştıkça alveollerin etrafındaki kan damarları, akciğerlerin azalan hacmini telafi etmek için kanla dolarak genişler.
- Dalış refleksinin bir parçası olan dalak kasılması vücuda ilave kan salınımı yapar ve vücudumuza oksijen taşınma miktarını artırmaya yardımcı olur.
Memeli dalış refleksi, uzun süre su altında dalış yapmamıza izin veren evrimsel bir mirastır. Serbest dalıcılar olarak, memeli dalış refleksi, uzun süre su altında kalabilmek için önemlidir. Deneyim ve egzersizler ile dalış performansını iyileştirmek için zaman içinde güçlendirilebilir.