Bugün, muhtemelen yaptığınız en yaygın hatalardan birisine dikkat çekmek istiyorum ki bu da dalış sırasında akciğer veya trakeal sıkışma riskini artırır.
Birçok serbest dalgıç ve zıpkın balığı avcısı genellikle doğrudan daldıkları yerin altına veya gidecekleri yöne bakma eğilimindedir. Ancak, bu doğal gibi görünen eylem,
sıkışma riskinizi önemli ölçüde artırır.
Nereye gittiğinizi veya tabana baktığınızda, trakeanızın uzunluğunu artırırsınız.
Trakeanız başlangıçta çok esnek değildir ve uzunluğunu artırarak, zaten çok esnek olmayan bir şeyi daha az esnek hale getirirsiniz, bu da yırtılma ve dolayısıyla trakeal sıkışma olasılığını artırır.
Eğer bir dalıştan çıktığınızda kan kusarsanız, büyük olasılıkla akciğer veya trakeal sıkışma yaşamışsınızdır. Bu normal değil; ÇOK CİDDİ bir durumdur. Bir sıkışma yaşadığınızda, bir tane daha yaşama olasılığınız daha yüksektir. Eğer sürekli olarak sıkışıyorsanız, her seferinde daha da kolay sıkışırsınız ve bunlar giderek daha sığ derinliklerde meydana gelebilir, sonunda sporu bırakmak zorunda kalabilirsiniz.
İyi bir baş pozisyonuna sahip olmak istersiniz, yani nereye gittiğinizi bakmak yerine başınızı kırık olarak, yani nereye gittiğinizi bakmak yerine, dalış açınızı ve pozisyonunuzu hafif değiştirerek yine nereye gittiğinize bakmak mümkün.
Bu sayede trakeayı zorlamadan yapmak mümkün. Bunun için başımı nötr bir pozisyonda tutarım ama kalçalarımdan geriye doğru eğilir ve görmem gerekeni görebilirim.
Örn; Eğer derin bir enkazda zıpkın balığı avlıyorsanız, muhtemelen yüzeyden balığı gözlemleyip sürekli olarak aşağıya bakmıyorsunuzdur.
Çoğu Serbest Dalışçı ve zıpkın balığı avcısı neredeyse dalışlarının tamamında nereye gittiklerine bakarlar.
Kötü bir baş pozisyonuna dalmak yerine, iyi bir baş pozisyonuna dalın ve sadece ihtiyacınız olduğunda arada bir bakın ve benim yöntemimi kullanarak bir göz atın.
EĞER SIKIŞMA YAŞARSANIZ BAZI ÖNEMLİ BİLGİLER.
Bir dalıştan sonra sıkışma şüphesi varsa, elinize öksürün. Eğer çoğunlukla tükürük ve küçük kan pıhtıları görüyorsanız, bu birinci seviye sıkışmadır.
Dalışdan bir hafta uzak durun. Bir hafta boyunca nefes tutma veya serbest dalış esnemeleri yapmayın. Geri döndüğünüzde, orijinal yaralanmanın meydana geldiği derinliğin %50'sinden daha derine gitmemelisiniz. Sonra, birkaç dalış seansı boyunca yavaşça daha derine inin.
Eğer küçük kan pıhtılarından daha fazlasını öksürüyorsanız, bu bir ikinci seviye sıkışmadır. İki hafta suyun dışında kalmalısınız ve yukarıdaki kuralları izlemelisiniz.
Eğer su yüzeyine çıktıktan hemen sonra çok kan kusuyorsanız veya hipoksikseniz, mavi/mor dudaklarınız varsa ve yüzeydeyken bile nefes almakta zorlanıyorsanız, bu bir üçüncü seviye sıkışmadır. Çok ciddi düzeydir.
Bu durumda, sudan 2 ay uzak durun ve geri dönmeden önce bir doktora gitmelisiniz.
Eğer küçük bir birinci seviye sıkışma geçirirseniz ve ardından başka bir birinci seviye sıkışma geçirirseniz, ikinci küçük sıkışmayı üçüncü seviye bir sıkışma olarak sınıflandırırsınız.
Bu birden çok sıkışmanın toplam etkisi olarak değerlendirilir. Basit ve sığ dalışlarda bile her sıkışma yaşayabilirsiniz sıkışabilirsiniz. Bu sebeple doğru pozisyon ve dalış teknikleri konusunda eğitim alın, vücut, boyun baş esnekliğinizi artıracak eğzersizler ve çalışmalar yapın.
Sürekli olarak doğru bilgi ve beceri edinmeye çalışarak beceri ve teorik bilginizi günceleyin, bunun içinde her zaman doğru ve tecrübeli kişilerle dalış yapmaya özen gösterin. Serbest Dalış kazalarından kaçınmak zor değil.